AKTUALNOŚCI

Wyrazista twarz Kościoła

Dodano: 12.03.2014

michalik

Ksiądz arcybiskup Józef Michalik kończy swoją drugą, a zatem i ostatnią kadencję jako przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Pochodzący z Zambrowa metropolita przemyski, stał się od 2004 roku jedną z twarzy polskiego Kościoła.

Twarzy wyrazistych – autorytetu dla oczekujących obrony najbardziej tradycyjnych wartości, a z drugiej strony – kontrowersyjnego i krytycznie ocenianego kapłana w środowiskach zwolenników szybkiego podążania Kościoła za zmianami współczesnego świata.

Droga kapłana

Józef Michalik urodził się 20 kwietnia 1941 roku w Zambrowie. Tam także spędził lata dzieciństwa i młodości. Rozważał studia medyczne lub polonistyczne, ale ostatecznie po liceum wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Łomży. Ukończył je w 1964 roku. „Świat filozofii, który się przede mną otworzył w seminarium - stał się dla mnie wielkim oddechem pokrzepienia intelektualnego i duchowego" - wspominał po latach.

Święcenia kapłańskie otrzymał 23 maja 1964 roku z rąk biskupa łomżyńskiego Czesława Falkowskiego. Potem była roczna posługa duszpasterska w Jelonkach koło Ostrowi Mazowieckiej i kolejny okres nauki na studiach teologii dogmatycznej w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie oraz na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza „Angelicum" w Rzymie.

W 1973, roku po obronie pracy doktorskiej, ksiądz Józef Michalik wrócił do kraju i podjął pracę w Kurii Biskupiej oraz w Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży. W 1978 roku biskup Mikołaj Sasinowski zaproponował mu wyjazd do Rzymu do pracy w Papieskiej Radzie ds. Świeckich i Papieskim Kolegium Polskim. Ważnym wydarzeniem w dziesięcioletnim pobycie w Rzymie było kierowanie przez księdza dr Józefa Michalika nowo powołanym Biurem ds. Młodzieży i udział w przygotowaniu I Światowych Dni Młodzieży w Rzymie.

W październiku 1986 roku ksiądz Józef Michalik otrzymał nominację na biskupa gorzowskiego, a w rocznicę wyboru Jana Pawła II na Stolicę Piotrową, sakrę biskupią z rąk papieża Jana Pawła II w Bazylice św. Piotra w Rzymie. Za dewizę biskupia przyjął sentencję „Numine Tuo Domine" („Mocą Twoją Panie"). Po reorganizacji diecezji gorzowskiej, w marcu 1992 roku został pierwszym biskupem zielonogórsko-gorzowskim.

W kwietniu 1993 roku Ojciec Święty Jan Paweł II mianował arcybiskupa Józefa Michalika metropolitą przemyskim, którym pozostaje do dziś.

Do niezwykle ważnego wydarzenia na kapłańskiej drodze arcybiskupa Józefa Michalika doszło 19 marca 2004 roku. Został wówczas Przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski, a pięć lat później hierarchowie polskiego Kościoła ten wybór potwierdzili na kolejną kadencję.

W wielu rolach

Dla zambrowian arcybiskup Józef Michalik jest nie tylko bardzo ważną postacią Kościoła. Jest także przyjacielem, dawnym kolegą szkolnym, znajomym. O swoich korzeniach nie zapomina. Często gości w rodzinnych stronach i z radością przyjmuje w Przemyślu delegacje zambrowian. Od 2003 roku jest także Honorowym Obywatelem Zambrowa. Powodem do uznania i szacunku mogą być przekazy o udziale rodziny Michalików w ratowaniu zambrowskich Żydów w okresie wojny. Przeciwnicy wypominają mu konserwatyzm. Niedawno znalazł się pod ostrzałem krytyki z powodu niezbyt zręcznej wypowiedzi w dyskusji o przypadkach pedofilii. Potem za swoje słowa przepraszał. Ci sami krytycy chylili jednak wcześniej czoła przed odwagą kapłana, który w sierpniu 2012 roku podpisał wraz z metropolitą rosyjskiej Cerkwi Cyrylem niezwykle ważne porozumienie o współpracy i przesłanie do narodów Polski i Rosji o budowie pojednania.

„Narew – Extra Tygodnik”